Dwudniowa konferencja zorganizowana przez Uniwersytet w Exeter gromadzi rządy, naukowców i przedstawicieli branży blockchain, aby porozmawiać o tym, gdzie innowacyjne technologie, takie jak blockchain i sztuczna inteligencja, krzyżują się z systemem prawnym.
1 listopada Uniwersytet w Exeter rozpoczął dwudniową konferencję „2023 Blockchain and Law Conference”, podczas której urzędnicy rządowi, pracownicy naukowi i praktycy branżowi przedstawili swoje poglądy na temat bieżących kwestii prawnych dotyczących blockchain i sztucznej inteligencji.
Organizowany przez dr Jacka Rogersa, starszego wykładowcę ekonomii w University of Exeter Business School, pierwszy dzień wydarzenia w jednej z sal wykładowych wydziału, odpowiedniego miejsca do odkrywania, w jaki sposób zachęcać do innowacji technologicznych i czerpać z nich wartość.
Tematy dotyczyły sposobu zatwierdzania patentów i powodów ich odrzucenia. Czy wynalazki AI można opatentować? Czy patenty na blockchain mają wartość? Jak radzą sobie wysiłki regulacyjne w Wielkiej Brytanii? A jak powinniśmy zdefiniować inteligentne kontrakty?
W tym celu pierwszy dzień konferencji skupił się na skrzyżowaniu prawa patentowego z technologią i miał na celu rozwianie popularnego wizerunku patentów jako wyłącznie protekcjonistycznych i dławiących innowacje.
Wprowadzenie do patentów
Wydarzenie otworzył Andrew Hole, starszy ekspert ds. patentów w brytyjskim Urzędzie Własności Intelektualnej (UKIPO), który położył podwaliny pod dzisiejsze dyskusje, przedstawiając podstawowe zasady obowiązującego prawa patentowego w tym kraju.
„To prawo o ograniczonym monopolu, nie pozwala właścicielowi patentu na nic, wyklucza innych z wykonywania przedmiotu patentu” – powiedział Hole. „Patenty to narzędzia komercyjne, są wykorzystywane przez przedsiębiorstwa i nie ma sensu posiadanie patentu, jeśli nie zamierza się go używać” – ten ostatni komentarz stał się tematem przewodnim przez cały dzień.
W istocie, wyjaśnił Hole, patent to umowa między państwem a posiadaczem patentu, w ramach której państwo zgadza się wykluczyć inne osoby z wykonywania przedmiotu patentu, podając jednak patent do wiadomości publicznej, aby inni mogli nad nim pracować.
To jest sedno tego, jak UKIPO postrzega prawo patentowe. Nie po to, aby wynalazcy lub firmy energicznie powstrzymywali innych przed ich kopiowaniem, ale aby upewnić się, że każdy wynalazek lub innowacja znajdzie się w sferze publicznej, aby można go było ulepszyć i udoskonalić (przy jednoczesnym zapewnieniu, że inwestorzy również otrzymają to, co im się należy).
W tym względzie Hole zacytował brytyjski sąd patentowy, który ogólnie określa sposób stosowania zasad w praktyce i opisuje proces w następujący sposób:
„System patentowy ma na celu zachęcanie do innowacji technicznych i inwestycji w ujawnianie takich innowacji” – wynika z decyzji sądu apelacyjnego z 2020 r. w sprawie E Mishan & Sons, Inc przeciwko Hozelock Ltd.
Aby patent został przyznany, musi być „nowatorski” i nie istnieć w tak zwanym „stanie stanu techniki”, tj. w żadnej innej wcześniejszej i/lub publicznej relacji. Jeżeli wynalazek znajduje się gdziekolwiek w domenie publicznej, wniosek patentowy zostanie odrzucony.
Hole opisał, w jaki sposób pewne rzeczy są również uważane za „nie wynalazki” lub „wyłączenia” dla celów uzyskania patentu, a mianowicie:
Odkrycie, teoria naukowa lub metoda matematyczna;
Dzieło literackie, dramatyczne, muzyczne lub artystyczne (które jest ogólnie objęte prawem autorskim);
Oraz schemat, reguła lub metoda robienia interesów lub wykonywania czynności umysłowych, grania w grę lub – co ważne – „program dla komputera”.
Jeśli „program komputerowy” ma obejść tę ostatnią dyskwalifikację, musi mieć „wkład techniczny”. Oznacza to, że musi rozwiązać problem leżący poza komputerem, rozwiązać problem techniczny w komputerze i/lub utworzyć nowy komputer działanie w „znaczeniu technicznym”.
„Jeśli jedyny wkład techniczny wynalazku polega na wyłączeniach, patent zostanie odrzucony” – ostrzegł Hole.
Podczas pytań i odpowiedzi jedna z uczestniczących publiczności nie zgodziła się z opisem ogromnych obszarów programów komputerowych i kodowania jako „nietechnicznych”, w związku z czym prawdopodobnie wykluczyła jednego z wielu uczestników konferencji zajmujących się informatyką. Kiedy zapytali Hole’a, czy rozsądne byłoby, gdyby rząd usunął wyłączenie „programów komputerowych” – w związku z ograniczeniem oświadczeń autoryzowanych przez rząd – był w stanie jedynie odpowiedzieć: „Nie możemy zmienić ustawy, my ją interpretujemy .”
Debata ta dobrze wpłynęła na drugie wystąpienie tego dnia, podczas którego Rob Valkass, inny funkcjonariusz UKIPO, opowiedział bardziej szczegółowo o tym, jak uzyskać patenty na blockchain.
Patent na Blockchain
Opierając się na założeniu, że na pewne rzeczy nie można uzyskać patentu, włączając w to metody matematyczne, metody biznesowe i programy komputerowe, Valkass zasugerował, aby wynalazcy innowacyjnych technologii zadali sobie pytanie: „Co tak naprawdę wynalazek dodał do zasobów wiedza ludzka?”
Jako rzeczoznawcy patentowi „musimy patrzeć na treść, a nie na formę” – stwierdził Valkass. Oznacza to, że wynalazki, które znalazły sposób na zrobienie czegoś, co już istnieje, tylko nieco bardziej efektywnie, prawdopodobnie nie zostaną zatwierdzone.
Na przykład: „Jeśli używasz łańcucha bloków do przeprowadzania jakiegoś rodzaju transakcji finansowych, bardzo trudno będzie wyjść z wykluczenia metody biznesowej” – wyjaśnił Valkass.
Zapewnił jednak swoich zaniepokojonych słuchaczy, z których część była początkującymi innowatorami w programie fintech na Uniwersytecie w Exeter: „Jest nadzieja, o ile wasz program komputerowy wnosi wkład techniczny”.
Są to te same osiągnięcia techniczne, które przedstawił jego kolega Andrew Hole.
Nawet jeśli chodzi o wkład techniczny, Valkass przyznał, że nie jest to nauka ścisła (przepraszam za tę grę słów) i że trudności, jakie napotyka UKIPO w zakresie interpretacji tej zasady, wynikają z większości kontrowersyjnych działań w tej dziedzinie.
„To trudne, z powodu tych wyłączeń mamy wiele naszych trybunałów i spraw sądowych” – powiedział.
Koncepcję wyprowadzenia zasad z precedensu rozwinął kolejny mówca, kolejny kolega z UKIPO, Nigel Hanley.
Patenty na sztuczną inteligencję
„Nie mamy zbyt wiele orzecznictwa dotyczącego sztucznej inteligencji, jest to całkiem nowe” – powiedział Hanley, szef grupy badawczej w UKIPO.
Wobec braku materialnego precedensu prawnego Hanley i jego współpracownicy muszą interpretować obowiązujące przepisy w odniesieniu do innych technologii.
Podsumowując obecne podejście urzędu patentowego do sztucznej inteligencji, stwierdził, że wytyczne „nie odbiegają od ustalonego stanowiska w sprawie programów komputerowych, obowiązują te same zasady” – innymi słowy, wnioski powinny unikać wykluczeń lub oferować wkład techniczny, jeśli chcą zostać zatwierdzone .
Hanley podał różne scenariusze, aby umieścić to w kontekście, ale wolał zachować je jako „przykładowe scenariusze”, a nie oficjalne wytyczne.
Jednym z nich był asystent handlowy AI, który nie otrzymałby patentu, ponieważ jest równoznaczny z „metodą prowadzenia działalności gospodarczej” – być może metodą bardziej efektywną, ale firmą, która już istnieje.
Innym przykładem była sztuczna inteligencja, która zadaje użytkownikom pytania, następnie analizuje odpowiedzi i przedstawia plan finansowy. Dotyczy to również sposobu prowadzenia działalności gospodarczej, tj. oferowania porad finansowych, i jako takie byłoby pozbawione patentu.
Oba przykłady są również sprzeczne z drogą „wkładu technicznego” do patentu, ponieważ nie rozwiązują problemu na zewnątrz ani wewnątrz komputera ani nie stanowią nowego działania komputera w sensie technicznym.
Zasadniczo przesłanie Hanleya było takie, że uzyskanie zatwierdzenia patentu związanego z sztuczną inteligencją nie jest proste, ale nie jest beznadziejne, jeśli weźmie się pod uwagę wyłączenia i wkład techniczny.
„Nie jesteśmy tutaj, aby odrzucać patenty, jesteśmy tutaj, aby zachęcać do innowacji” – zapewnił Hanley.
Kolejny odkrywczy moment nastąpił, gdy zapytano go: „Czy można opatentować wynalazek wykonany przez sztuczną inteligencję, czy też musi to być człowiek?”
Hanley, nie chcąc wykraczać poza granice zatwierdzonych przez rząd komunikatów, dyplomatycznie odpowiedział, że „jest sprawa przed Sądem Najwyższym. W tej chwili o tym, czy sztuczna inteligencja może być wynalazcą, decyduje Sąd Najwyższy.
Sprawa dotyczy przedsiębiorcy dr Stephena Thalera, który stara się opatentować wynalazki, które jego zdaniem wywodzą się z programu sztucznej inteligencji o nazwie „DABUS”. Thaler uważa, że właściciel systemów sztucznej inteligencji powinien być domyślnym właścicielem patentów na wynalazki wywodzące się z tych systemów systemów sztucznej inteligencji oraz że powinna istnieć możliwość wymieniania tych systemów sztucznej inteligencji jako wynalazców we wnioskach patentowych.
UKIPO nie zgodziło się z tym, a jego ustalenia zostały podtrzymane zarówno przez Wysoki Trybunał, jak i Sąd Apelacyjny w Londynie.
Thaler skierował sprawę do Sądu Najwyższego Wielkiej Brytanii, który będzie musiał ustalić, czy patent wymaga, aby w każdym przypadku wynalazcą był człowiek lub firma, czy patent może zostać przyznany bez nazwiska wynalazcy będącego człowiekiem oraz kiedy wynalazek został stworzony przez sztuczną inteligencję, czy właściciel, twórca i użytkownik tej maszyny AI są uprawnieni do udzielenia patentu na ten wynalazek.
Jeśli chodzi o opinię Hanleya na temat tego, czy sztuczna inteligencja może być wynalazcą, powiedział po prostu: „Wstrzymam się z oceną”.
Jaka jest wartość IP?
Po porannym przyjrzeniu się zza kurtyny wewnętrznemu funkcjonowaniu urzędu patentowego, Roya Ghafele, dyrektor OxFirst i profesor wizytujący na Uniwersytecie Brunel, przejęła stery w równie pouczającym badaniu ekonomiki innowacji i własności intelektualnej.
„Własność intelektualna nie jest sama w sobie wartościowa, staje się wartościowa, gdy ją podniesiesz i coś z niej zrobisz” – powiedział Ghafele, przedstawiając koncepcję „zarządzania własnością intelektualną opartą na wartościach”. Pomysł jest taki, że własność intelektualną należy wprowadzić do powszechnego użytku. rynek. Nie ma sensu, jeśli po prostu masz patent i na nim siedzisz.
Jako dyrektor OxFirst Ghafele wiedziałby o wartości własności intelektualnej. Firma została uznana przez Global 100 za „Najlepszą firmę doradczą w zakresie prawa własności intelektualnej i ekonomii” w rankingu SME News.
Szczegółowo opowiedziała, jak zbudować „wielką firmę” w oparciu o wycenę własności intelektualnej, budując portfolio produktów i wdrażając portfolio własności intelektualnej – „wdrażanie” to optymalne słowo.
„Ekscytującą częścią patentu jest to, że oddziela wynalazek od wynalazcy” – zauważył Ghafele. Oznacza to, jak Hole wyjaśnił wcześniej tego samego dnia, że umowa patentowa obejmuje ochronę praw wynalazców do czerpania zysków z wynalazku, ale równie ważne jest upublicznienie wynalazku oraz udostępnienie go do pracy i udoskonalania.
Zasadniczo celem jest lub powinna być otwarta innowacja.
Ghafele wyjaśnił, w jaki sposób można stworzyć rynki wtórne dla własności intelektualnej; po pierwszym etapie ochrony wynalazku, drugim krokiem jest rynek/gospodarka, na którym następuje wymiana pomysłów.
W tym miejscu ubolewała, jak niektórzy ludzie chronią swoją własność intelektualną i że cała koncepcja własności intelektualnej w coraz większym stopniu skupia się na ochronie i egzekwowaniu praw, a nie na dzieleniu się informacjami. Dzieje się tak często ze względu na pieniądze zaangażowane w ten proces oraz gospodarkę zbudowaną wokół ochrony i egzekwowania praw własności intelektualnej, szczególnie w sektorze prawnym.
Ghafele zasugerował jednak, że nie musi tak być, ponieważ dzielenie się własnością intelektualną może przynosić zyski, takie jak licencjonowanie, organizowanie i wynajmowanie patentów.
„To zwycięstwo, zwycięstwo… czynienie dobra poprzez patentowanie” – powiedziała Ghafele w optymistycznym zakończeniu swojego wystąpienia i wygodnym przejściu do kolejnego mówcy konferencji, którego firma ucieleśnia takie podejście do patentów w przestrzeni blockchain.
Komercyjne rozważania na temat blockchain IP
Następny w kolejce był Robert Alizon, dyrektor ds. własności intelektualnej w nChain, firmie blockchain, którą organizator wydarzenia w Exeter, Rogers, opisał w swoim wstępie jako „prawdopodobnie firmę odnoszącą największe sukcesy na świecie w obszarze blockchain”.
Globalna firma technologiczna nChain została wymieniona przez LexisNexis w swoim drugim corocznym raporcie „Innovation Momentum: The Global Top 100” i jest znana przede wszystkim ze swojego szerokiego portfolio patentów na technologię blockchain.
Alizon rozwinął pomysły dotyczące patentów przedstawione przez poprzednich mówców, dodając swoją wiedzę specjalistyczną na temat tego, jak technologia blockchain wpisuje się w równanie – i kto lepiej wypowiada się na ten temat niż dyrektor ds. własności intelektualnej firmy posiadającej najwięcej patentów na blockchain na świecie.
Po krótkim wprowadzeniu na temat Web3 i blockchain dla niewtajemniczonych – w którym stwierdził, że „blockchain to narzędzie i infrastruktura służąca rozwojowi Internetu” – Alizon przeszedł do głównego tematu dnia, czyli patentów.
„Opieramy się na dużej liczbie patentów” – powiedział Alizon. „Może to cię uspokoi, bo dziś rano usłyszałeś, że trudno jest uzyskać patenty na oprogramowanie i to prawda”.
Nie jest to przesadą, ponieważ nChain ma obecnie 3590 „aktywnych patentów” – oczekujących lub przyznanych – 846 przyznanych patentów i 510 „rodzin” patentów – zbiór wniosków patentowych obejmujących tę samą lub podobną treść techniczną.
Ale oprócz zapewnienia uczestników, że ubieganie się o patent związany z blockchainem nie jest bezowocnym przedsięwzięciem, jak niektórzy urzędnicy UKIPO mogli (nieumyślnie) to przedstawiać, Alizon z równą chęcią zapewniła fanów, że „zrobią coś z patentów” ‘, taki jak Ghafele, że nChain nie jest smokiem blockchain, chętnie strzegącym stale rosnącej liczby patentów.
„Szukamy użyteczności” – powiedział Alizon, który wyjaśnił, że „pięć do dziesięciu procent patentów w portfelu może wpływać na wartość całego portfela”.
Powtórzył także wcześniejsze poglądy, że patenty mają podwójny cel: rozpowszechnianie informacji i ochronę wynalazków – chodzi o zrównoważenie przyznania wynalazcy ograniczonego monopolu z interesami wolnego rynku.
Alizon twierdzi, że w przestrzeni blockchain typami roszczeń patentowych są zazwyczaj metody, urządzenia lub systemy. Jak każdy wynalazek IT, blockchain „musi udowodnić użyteczność i zdystansować się od abstrakcyjnych pomysłów”.
Kiedy patent na blockchain przejdzie test wkładu technicznego UKIPO i zostanie przyznany, kolejnym krokiem będzie zwiększenie jego wartości.
„Funkcją patentów jest ochrona i zwiększanie udziału w rynku firm technicznych” – wyjaśnił Alizon. Zatem patent chroni udział firmy w rynku, ale może również udzielać licencji na jej udział w patentach w celu zwiększenia wartości dodanej.
Po zakończeniu zanurzenia się w świat patentów blockchain, Alizon podsumował filozofię swoją i nChain w tej dziedzinie:
„Myślę, że sprzyja to konkurencji… patenty można wykorzystać do badania nowych obszarów, których nie można zbadać samemu… to sposób na organizowanie innowacji, a nie zapobieganie im”.
Było to również właściwe zakończenie pierwszego dnia wydarzenia, ponieważ wydawało się, że różni mówcy podzielają ten pogląd.
Regulacja pośrednia
Pomimo burzy Ciaran, która uderzyła w południową Anglię, odwołała transport w całym kraju i zmusiła niektórych uczestników konferencji do korzystania z Internetu, energia prelegentów drugiego dnia nie została stłumiona przez deszcz.
Pomogło w tym porywające pierwsze wystąpienie Garetha Malny, założyciela Englebert and Partner w kancelarii prawnej Gunnercooke, który w ożywionej i odkrywczej ocenie od wewnątrz przedstawił w praktyce nowy brytyjski system promocji aktywów cyfrowych, a także branżę. opinię na temat rozporządzenia – można śmiało powiedzieć, że nie była ona w pełni komplementarna.
Wielka Brytania ogłosiła nowe zasady promocji zasobów cyfrowych w czerwcu i weszły one w życie 8 października.
Zgodnie z nowymi przepisami, egzekwowanymi przez najwyższy brytyjski organ regulacyjny ds. rynków finansowych, Urząd Nadzoru Finansowego (FCA), wszelka promocja produktów lub usług związanych z aktywami cyfrowymi musi zawierać „wyraźne ostrzeżenie”. należy wprowadzić 24-godzinny okres karencji dla inwestorów rozpoczynających działalność po raz pierwszy, aby umożliwić im przemyślenie inwestycji pod wpływem chwili lub potencjalnie nierozsądnych i ewentualnie wycofanie się z nich.
Kolejną znaczącą zmianą jest to, że obecnie w Wielkiej Brytanii firmy mogą korzystać tylko z czterech zgodnych z prawem dróg informowania o promocjach zasobów cyfrowych:
Promocja może być ogłaszana przez „osobę upoważnioną” zgodnie z definicją FCA. Dotyczy to ICVC, Society of Lloyd’s i osób posiadających pozwolenie określone w Części 4A.
Osoba nieupoważniona może przekazać promocję, którą zatwierdziła osoba upoważniona.
Promocja może być prowadzona przez firmę zajmującą się aktywami cyfrowymi zarejestrowaną w FCA zgodnie z przepisami dotyczącymi prania pieniędzy, finansowania terroryzmu i transferu funduszy z 2017 r. (MLR).
Promocja spełnia warunki zwolnienia zawartego w Rozporządzeniu o promocji finansowej.
Awanse nie wykorzystujące jednej z tych legalnych dróg zostaną uznane za naruszenie nowego reżimu, a tym samym za „przestępstwo zagrożone karą do 2 lat pozbawienia wolności, nieograniczoną grzywną lub obiema karami”.
„Zasady są ogólne i są coraz rygorystycznie egzekwowane” – powiedziała Malna po przedstawieniu reżimu uczestnikom wydarzenia w Exeter – fizycznym i wirtualnym.
W swoim przemówieniu zatytułowanym „Zakaz Bitcoina: zaskakująca siła regulacji pośredniej” Malna wyjaśniła, w jaki sposób system promocji sprowadza się do „regulacji pośredniej”.
„Aktywa kryptograficzne nie są obecnie branżą regulowaną. Są przepisy, które to wychwytują, przykładem jest regulacja dotycząca prania pieniędzy” – zauważyła Malna. „Ale tutaj nagle mamy organ regulacyjny, który może zająć się produktem kryptograficznym poprzez jego promocje lub marketing”. Wydaje się, że wspomniany organ regulacyjny, FCA, z zapałem przyjmuje na siebie nową odpowiedzialność.
W ciągu 24 godzin od wejścia w życie nowego systemu FCA wydała 146 ostrzeżeń o naruszeniach nowych przepisów; na dzień 30 października liczba ta wzrosła do 221.
Naruszenie zasad może również umieścić firmę zajmującą się aktywami cyfrowymi na stale rosnącej liście ostrzeżeń, co oznacza, że upoważnione osoby nie będą już współpracować z firmą w zakresie informowania o promocjach, po czym prawie niemożliwe stanie się dla firmy legalne promować i sprzedawać w Wielkiej Brytanii
„Kiedy już znajdziesz się na liście, to będzie piekło” – wyjaśniła Malna, która mówi z doświadczenia, ponieważ jego firma Englebert jest obecnie w trakcie uzyskiwania licencji „osoby upoważnionej” na podpisywanie promocji finansowej w przestrzeni aktywów cyfrowych.
Bardziej niepokojące dla Malnej jest to, że władze w swojej obecnej formie mogą wykorzystać system awansów do stosunkowo łatwego wykluczenia niektórych graczy z rynku.
„Jeśli zdarzy się, że jesteś projektem, który nie podoba się FCA i FCA może pomyśleć, że to dobra okazja, aby usunąć Cię z rynku, mogą wykorzystać system promocji, aby odstraszyć osoby zatwierdzające od współpracy z Tobą”.
Konsekwencją tego jest to, że „wątpliwe” podmioty, wobec których istnieje podejrzenie, dochodzenie lub które już znajdują się w sądzie w innych jurysdykcjach, mogą zostać umieszczone na liście ostrzeżeń, co następnie zniechęca wszelkie upoważnione osoby do współpracy z nimi, aby nie zostać skażonym w oczach FCA przez stowarzyszenie i tracą uprawnienia autoryzacyjne. Bez legalnej drogi awansu taki podmiot zostałby skutecznie wypchnięty z rynku.
Nie trzeba dodawać, że Malna nie jest wielkim fanem systemu promocji zasobów cyfrowych. Podsumował swoje wystąpienie następującym stwierdzeniem: „Czy to nie szalone, że w branży, która nie jest jeszcze uregulowana, mogę spędzić czterdzieści minut na mówieniu wam, jak możecie promować tę branżę w Wielkiej Brytanii?”
Można dyskutować, czy zasady awansów są zbyt uciążliwe, czy odpowiednie dla branży pogrążonej w skandalach, ale w zasadzie przekaz był jasny: przestrzegaj reżimu awansów, bo inaczej nie wytrzymasz długo w Wielkiej Brytanii.
To samo zdanie powtórzył drugi mówca tego dnia.
Innowacje i regulacje
„Aby odnieść sukces w dowolnym zakresie, musisz przestrzegać zasad. Nic tak nie zabija firmy jak nieprzestrzeganie zasad” – powiedział Dan Hyde, partner w Keystone Law, cybercoach-mentor w Judge Business School i profesor wizytujący na Queen Mary University.
Czasami najlepiej jest zachować prostotę, powiedział Hyde słuchaczom drugiej konferencji. „Im więcej czynników i technologii jest zaangażowanych w model biznesowy, tym więcej czynników związanych z zgodnością należy wziąć pod uwagę”.
Wykład Hyde’a skupiał się na dostosowaniu innowacji i regulacji w celu osiągnięcia sukcesu komercyjnego, szczególnie w odniesieniu do blockchain i sztucznej inteligencji.
„Blockchain to przełomowa technologia zmieniająca świat, ponieważ wypełnia ważną lukę, lukę w zaufaniu” – powiedział Hyde. Następnie wyjaśnił, w jaki sposób możliwość niezmiennych ksiąg rachunkowych, wolnych od manipulacji ze strony pośredników, może potencjalnie zapewnić konsumentom i inwestorom zaufanie, którego mogłoby brakować w sektorze finansowym.
Jeśli chodzi o inne luki na rynku, Hyde zasugerował, że „dzięki sztucznej inteligencji potencjał jest tak ogromny, że nawet nie wiemy, jakie luki może wypełnić”.
„Generatywne rozwiązanie AI, które mamy obecnie, to dopiero wierzchołek góry lodowej”.
Jednakże wychwalając takie technologie, chętnie przypominał uważnym uczestnikom konferencji, że „jeśli korzystasz z jakiejkolwiek technologii, musi to odbywać się w sposób dopuszczalny na całym świecie”.
„Dopuszczalne na całym świecie” oznacza zgodne z przepisami obowiązującymi w różnych jurysdykcjach, bez których zakres jakiejkolwiek technologii byłby ograniczony. Łatwiej to powiedzieć niż zrobić, jeśli chodzi o niektóre z najbardziej innowacyjnych i szybko rozwijających się dziedzin.
„Zarówno blockchain, jak i sztuczna inteligencja mogą odgrywać bardzo różne role w bardzo różnych biznesach. Ich wszechstronność jest ich siłą w tym względzie, ale jest ich słabością, jeśli chodzi o regulacje” – zasugerował Hyde. Kto dodał, że „na arenie technologii regulacje są ruchomym celem”.
Prawo zawsze będzie nadążać za szybkim postępem technologicznym, takim jak blockchain i sztuczna inteligencja. Jest to coś, co stało się ostatnio boleśnie oczywiste w Stanach Zjednoczonych, gdzie wielu zwolenników aktywów cyfrowych i firm lamentuje nad rzekomo rygorystycznym egzekwowaniem przez Komisję Papierów Wartościowych (SEC) przepisów, które uważają za nieodpowiednie dla technologii wymykającej się tradycyjnym kategoryzacjom takie jak „bezpieczeństwo”. Jednakże równie głośne i uzasadnione są głosy twierdzące, że istniejące regulacje są odpowiednie, a nieprzestrzeganie ich przez branżę jest po prostu umyślnym łamaniem prawa.
Pożegnalna rada Hyde’a dla firm, których użycie określonej technologii może spowodować, że znajdą się w środku tej debaty, brzmiała: „Jeśli zamierzasz budować firmę w oparciu o przełomowe technologie, nie trać z oczu tradycyjnych wartości biznesowych, takich jak zachowanie się w sposób zrównoważony i etyczny sposób, zminimalizuje to ryzyko.”
Dobra rada, jeśli kiedykolwiek ją słyszałem.
Czym jest inteligentny kontrakt?
Na zakończenie drugiego dnia eksploracji skrzyżowania prawa i innowacyjnych technologii Monica Vessio, wykładowczyni prawa na Uniwersytecie w Exeter i badaczka w CBDC i inteligentnych kontraktach, przedstawiła prezentację na temat swojego projektu badawczego dotyczącego inteligentnych kontraktów.
Pojawiając się na dużym ekranie sali wykładowej za pośrednictwem łącza wideo – jej obecność fizyczna była kolejną ofiarą burzy Ciaran – Vessio wyjaśniła, w jaki sposób jej badania, które wkrótce zostaną opublikowane, miały na celu zdefiniowanie inteligentnych kontraktów i ustalenie, czy mieszczą się one bardziej w obszarze prawa czy informatyki polu, łącząc obie dyscypliny.
Badanie Vessio wykazało, że chociaż informatycy czuli się komfortowo z tymi terminami, używali ich w sposób masowy. „W społecznościach informatycznych brakowało konsensusu co do tego terminu” – stwierdził Vessio.
„Najbardziej logiczne znaczenie, jakie można przypisać inteligentnym kontraktom, musi obejmować wyłącznie cechy uniwersalne, niezależne od technologii”.
Blockchain to dziedzina, z którą inteligentne kontrakty są najściślej powiązane, ale nie ich wyłączna domena. Dlatego też jakakolwiek uniwersalna definicja inteligentnego kontraktu, jeśli taka istnieje, nie może skupiać się wyłącznie na jego zastosowaniu w technologii blockchain.
Po wielu odniesieniach i poszukiwaniach, gdzie i jak termin ten pojawia się zarówno w obszarze prawnym, jak i technologicznym, a także jak jest rozumiany w świadomości publicznej, definicja Vessio i jej współpracowników była następująca:
„Inteligentna umowa to cyfrowa reprezentacja warunków (w przeciwieństwie do statycznego pliku PDF), ta jakość zapewnia płynność danych; działanie jest zautomatyzowane lub częściowo zautomatyzowane; i jest to prawnie wiążąca umowa”.
Vessio dodał, że niezależnie od formy, jaką przyjmie, „kod musi spełniać wymagania, aby mógł być umową lub czymś innym, a nie umową”.
Badanie wykazało również, być może ze względu na względną świeżość i sprzeczność z jego rozumieniem w różnych kręgach, że termin „inteligentna umowa” nie był jeszcze na tyle zakorzeniony, aby nie można go było dostosować.
Na zakończenie swojego wystąpienia, zachowując pewną symetrię w stosunku do pierwszego dnia konferencji, Vessio przedstawiła podobną prognozę dotyczącą przyszłej przyjętej definicji inteligentnego kontraktu, jak Hanley z UKIPO uczynił poprzedniego dnia w odniesieniu do tego, czy sztuczną inteligencję można uznać za wynalazco – zwróć się do sądów.
„W końcu sprawa trafi do sądu, który będzie musiał zdefiniować inteligentną umowę” – powiedział Vessio. „Wtedy będziemy mieli bardziej ostateczną definicję w prawie zwyczajowym, nad którą będziemy mogli pracować”.
Niestety ulewna pogoda i powódź uniemożliwiły ostatniemu zaplanowanemu mówcy wydarzenia, poseł do parlamentu (MP) Martinowi Docherty-Hughesowi, wzięcie udziału w pogawędce przy kominku na temat polityki blockchain, co byłoby odpowiednim zakończeniem konferencji – gdyby tylko Wielka Brytania starzejąca się i słabo finansowana infrastruktura postępowała równie szybko i nieubłaganie, jak pochód innowacji technologicznych.
Jednak pod nieobecność posła wydarzenie to było nie mniej fascynujące i aktualne w dyskusjach. Wraz z tempem postępu w obszarach sztucznej inteligencji i technologii blockchain wydaje się, że głębsze zgłębianie takich tematów będzie jeszcze bardziej istotne. Mamy więc nadzieję, że jest to pierwsza z wielu przyszłych konferencji w Exeter.
Obejrzyj: najważniejsze wydarzenia z wydarzenia IEEE Exeter Blockchain
Autor : BitcoinSV.pl
Źródło : Patents, profit, and regulation at the 2023 Exeter Blockchain and Law Conference – CoinGeek
