W powyższym filmie ze znacznikiem czasu, na którym Steve Shadders rozmawiał przy kominku z dr Craigiem Wrightem na BSV DevCon 2020, Wright wyjaśnia, w jaki sposób można „zapisać miliard możliwych transakcji” z opcjonalnym ustawieniem nLockTime i „pozwól ludziom wybrać je po wydarzeniu”. Kiedy po raz pierwszy wysłuchałem tego wywiadu, od razu pomyślałem: „W ten sposób możesz robić Pokémony na łańcuchu!”
Na początku każdej gry w kultowej serii gracz musi wybrać tylko jednego startowego Pokémona spośród trzech opcji. Są to na ogół potwory potężniejsze, a przez to bardziej wartościowe. Po tym, jak gracz i jego rywal w grze dokonają wyboru, gra uniemożliwia wybranie trzeciej opcji. Jednak gracze byli w stanie zhakować różne gry lub znaleźć exploity, aby uzyskać wszystkie trzy startery, pomimo intencji gry, aby gracz miał tylko jeden na grę.
W oparciu o scenariusz, który dr Wright wyjaśnia powyżej, gdyby startery zostały zaimplementowane jako zasoby cyfrowe w łańcuchu, można by wymusić ten jeden projekt startera, wykorzystując księgę Bitcoin jako źródło prawdy. Zamiast miliarda możliwych transakcji, w tym przypadku potrzebujemy tylko trzech transakcji offline, które zużywają ten sam wkład/UTXO. Każda transakcja ma wyjście reprezentujące Pokémona wysyłanego do tego samego gracza. Transakcje te nie zostały jeszcze wyemitowane, ale każda z osobna jest ważna.
Jednak gdy jedna transakcja zostanie wyemitowana, a jej UTXO zostanie zużyta, pozostałe dwie natychmiast tracą ważność, ponieważ byłaby to próba podwójnego wydania. Jeśli Game Freak (studio deweloperskie serii Pokémon) wystawiało trzy tego typu transakcje za każdym razem, gdy gracz rozpoczynał nową grę, to rzeczywiście mogliby wymusić jeden starter na grę zgodnie z planem. Skutki takiej implementacji są dość interesujące, ponieważ każdy Pokémon jest wyjątkowy. Gracze często restartują swoje gry w nadziei na wybór startera określonej płci, z optymalnymi statystykami i potencjalnie rzadkim błyszczącym. Taka kontrola nad dystrybucją tych zasobów sprawiłaby, że hakowanie byłoby prawie niemożliwe i zwiększyłoby wartość oraz pozwoliłoby graczom naprawdę posiadać swoje cyfrowe potwory. Wprowadzenie nLockTime dodaje nowy wymiar do tego paradygmatu; emitent może organizować prezenty i wydarzenia w określonym czasie.
W przeszłości niektóre Pokémony były dostępne tylko podczas specjalnych wydarzeń organizowanych przez sklepy z grami przez określony czas. Game Freak może wdrożyć tę samą technikę z ustaloną dostawą i uniemożliwić graczom oszukanie drogi do tych promocji bez udziału. Można również dodać warunki, że gracze muszą wykonać pewne czynności w łańcuchu, aby zapewnić ważność wstępnie zbudowanych, zablokowanych czasowo transakcji w przyszłości. Na przykład, jeśli gracze dowiedzą się, że mogą odblokować rzadkiego Pokémona, jeśli osiągną określone cele w grze przed datą, ale także muszą być pierwszymi z 500, aby osiągnąć te warunki, Game Freak może zachęcić rasę do ich zdobycia, ale dystrybucja powinna być publicznie dostępna w sieci i podlegać audytowi.
Game Freak zbudowałby 500 offline, zamkniętych w czasie transakcji, które pokazują, co jest rozdawane — blokada czasowa zapewnia uczciwość firmy — że nie mogą wydać ich przed określonym czasem, jednocześnie dając pewność graczom w ograniczonej podaży 500 . Tak jak wskazuje dr Wright, Bitcoin może być „mocniejszy”, gdy jest używany w ten sposób. nLockTime i transakcje offline to funkcje, których nie zaimplementowano zbyt wiele od czasu powstania Bitcoina, ale mam nadzieję, że dostrzeżemy więcej kreatywności wokół tych koncepcji, ponieważ możliwości wydają się nieskończone.
Autor : BitcoinSV.pl
Źródło : Game Freak should build Pokémon on Bitcoin before someone else does – CoinGeek
